W profesjonalnym nazewnictwie mechanicznym wciągarka różni się od wciągnika zastosowaniem ramy, jaka stanowi bazę dla struktury nośnej. Wciągnik jest mechanizmem, nastręczającym jednakże zastosowania wózka jezdnego poruszającego się w obrębie ramy.
Do najprostszych urządzeń dźwignicowych zaliczamy wciągniki ręczne, linowe albo łańcuchowe.
Pierwsze , a więc łańcuchowe wciągniki, są zdecydowanie w największym stopniu wytrzymałe: określono je do transportu (zależnie od modelu) towarów od 500 kg do 10 ton, na wysokość max. 3 metrów (kliknij tutaj).
Sprawdź tu – więcej zobaczysz w tekście (http://www.infinitex.pl/), który znajdziesz na tamtej stronie. To są analogiczne porady, więc bez wątpienia je też uznasz za użyteczne.
Ręczne wciągniki łańcuchowe dostępne są zazwyczaj w zestawach z wózkami jezdnymi, poruszającymi się po torze komunikacyjnym, zatem belce regału magazynowego. Co ważne, w wypadku wciągników o załadunku od jednej tony , układy takie podlegają obligatoryjnej rejestracji w Urzędzie Dozoru Technicznego oraz rygorystycznym okresowym kontrolom. Wciągniki manualne linowe, dla odmiany, pozwalają na przemieszczenie nieco lżejszych ciężarów na odległości z przedziału 10-40 m, tak w pionie, jak także w poziomie.
Wciągarki elektryczne, zwane wymiennie wciągnikami elektrycznymi, są wszechstronnymi rozwiązaniami, stosowanymi do przewozu ciężarów w pionie. Wykorzystuje się je w wypadku eksploatacji torów jezdnych jak też żurawi, tak w zadaszonych warsztatach, jak też na otwartej przestrzeni, przykładowo na placach budowy (buduj bezpiecznie swój dom). Dowodem na solidność wciągarek elektrycznych są akceptowalne zakresy temperatury eksploatacji na otwartych przestrzeniach oraz wysoki próg maksymalnej wilgotności powietrza. Sporym uproszczeniem w obsłudze większości wciągników elektrycznych łańcuchowych jest możność radiowego sterowania pracą przyrządu.
Drabina ewakuacyjna, drabina kotwiona: znajdują użycie do różnych budynków, hal magazynowych czy innych konstrukcji.