Podoba Ci taki artykuł? To super, sprawdź stronę zawiasy regulowane pod tym adresem. Zobaczysz tam większą ilość informacji na podobny temat.
Wyznacznikiem podziału nie jest bowiem gatunek drewna, tylko typ wznoszonej budowy, aczkolwiek rzecz jasna istnieje specjalny klej do drewna () klejonego lub szczególnie twardego. Zazwyczaj jednak nie są one potrzebne.

W jaki sposób podzielić kleje? Podstawowym wyznacznikiem funkcjonalnym, które znalazło także odbicie w normach, jest odporność na wodę, przy czym podział ów tyczy się wyłącznie klejów wilgotnych, a więc w większości wikolowych. Klej D1 – spoina nie będzie wodoodporna (drewno musi być dobrze wysuszone). Spoiwo D2 – spoina może być narażona jedynie na chwilowe działanie wody kondensacyjnej czy też ściekającej, a wilgotność drzewa nie może przekraczać 18 %. Spoiwo D3 – kleje tejże klasy częstokroć nazywane są wodoszczelnymi, acz nie mogą być narażone na działanie czynników atmosferycznych (aczkolwiek można ich używać do spoin na zewnątrz). Znoszą częsty, jednakże krótkotrwały kontakt ze skroplinami jak też długofalową wilgotność na dużym poziomie.
Podział spoiw ze względu na skład. Kleje polioctanowe są bezproblemowe w użyciu, mają specyficzny zapach i charakteryzuje je duża elastyczność. Sprawdzają się jako keje do drzewa twardego, miękkiego, klejonego, surowców drewnopochodnych, a także spajania drewna z niektórymi innymi surowcami.